Beleidsnota Wonen: maak de kinderen achter de woonbeleidsplannen zichtbaar

Viceminister-president van de Vlaamse Regering, Vlaams minister van Binnenlands Bestuur, Inburgering, Wonen, Gelijke Kansen en Armoedebestrijding, Liesbeth Homans, diende op 24 oktober 2014 haar beleidsnota Wonen 2014-2019 in bij het Vlaams Parlement.

Recht op wonen is een mensenrecht en staat in de grondwet. Het staat ook centraal in het decreet over de Vlaamse Wooncode. Niet alleen volwassenen hebben recht op wonen. Ook kinderen en jongeren hebben dat recht.

Het kinderrechtenverdrag beschouwt minderjarigen als rechtssubject en waarborgt een aantal van hun sociaal-economische rechten, zoals het recht op een behoorlijke levensstandaard.

Het kinderrechtenverdrag erkent de bijzondere positie van ouders en de afhankelijk positie van kinderen ten aanzien van hun ouder(s). Het Verdrag stelt dat de ouders primair verantwoordelijk zijn voor een passende levensstandaard voor hun kind, en dat de overheid de ouders moet ondersteunen wanneer dit niet lukt.

In dit advies geven we suggesties bij de beleidsnota wonen. Vanuit het kinderrechtenverdrag en het perspectief van kinderen pleiten we voor een grotere zichtbaarheid van de positie van kinderen in het Vlaamse woonbeleid. Zichtbaarheid zowel in cijfers als in de gevolgen van beleidsmaatregelen voor het leven van kinderen en jongeren.

Het Kinderrechtencommissariaat beveelt aan:

• Het recht op wonen van kinderen te garanderen door:
  • Een kinderrechtentoets in te voeren
  • De integratie ervan in het Jeugd- en Kinderrechtenbeleidsplan
  • Te overleggen met justitie zodat er een duidelijk zicht komt op het aantal kinderen dat effectief uit huis gezet wordt
• Sterk in te zetten op een woonzekerheid voor kinderen en hun ouders door:
  • Oog te hebben voor de dubbele afhankelijkheid van kinderen
  • Het recht op wonen van kinderen niet geïsoleerd te benaderen, ook andere rechten komen in het geding zoals onderwijs en gezondheidszorg
  • Kinderen niet de dupe te maken van de rechtsvaardigheidstoets
  • De taaltest van hun ouders niet te koppelen aan het recht op wonen van kinderen
• Initiatieven uit te tekenen die de woonkwaliteit structureel opkrikken, dat komt ook kinderen ten goede.
• Te blijven investeren in het sociaal woonaanbod
• Er alles aan te doen om thuisloosheid te voorkomen door:
  • Te blijven samenwerken met het beleidsdomein Welzijn
  • De Europese ‘ending homelessness’ strategie toe te passen
  • Voorbeeld te nemen aan Zweden en Canada om thuisloosheid van kinderen uit te bannen
• Om, zoals ze van plan is, werk te maken van de promotie van het aanbod van sociaal wonen
• Verder in te zetten op het woonwagenbeleid zodat kinderen van woonwagenbewoners niet verdreven worden en daardoor andere rechten ontberen.
• Om, zoals ze van plan is, het samenleven in sociale woonwijken via burgerparticipatie te verbeteren