Tussentijds verslag Vlaams Jeugdbeleidsplan 2011-2012 mist perspectief

Het decreet van 20 januari 2012 voor een vernieuwd jeugd- en kinderrechtenbeleid vraagt de Vlaamse Regering om bij het Vlaams Parlement en het Kinderrechtencommissariaat verslag uit te brengen over haar jeugd- en kinderrechtenbeleid.

Het voorbije werkjaar finaliseerde de Vlaamse Regering haar ‘Tussentijds Verslag 2011-2012 Vlaams Jeugdbeleidsplan (VJP) en Vlaams Actieplan Kinderrechten (VAK)’. In dit tussentijds verslag lijst ze alle gerealiseerde beleidsacties vanuit het VJP en het VAK op.

Het Kinderrechtencommissariaat bracht advies uit bij het tussentijds verslag.

• We roepen Vlaanderen op om zijn tussentijdse verslagen meer slagkracht te geven. Het tussentijds verslag 2011-2012 mist perspectief. Samen met het VN-Comité voor de Rechten van het Kind pleitten we herhaaldelijk voor een actieplan met concrete doelstellingen, indicatoren, budgettoewijzing en tijdsschema’s. En voor een follow-upmechanisme met slagkracht en perspectief. Een slagkrachtig verslag somt niet alleen de realisaties op, maar legt ook tekorten bloot en wijst op nodige bijsturingen in het kinderrechtenbeleid.
• We missen een coördinerend minister Kinderrechten die ook buiten de lijnen van de beleidsdomeinen kleurt. Klachten bij onze Klachtenlijn illustreren vaak dat waken over het belang van het kind niet alleen een Vlaamse bevoegdheid is. Ook de federale overheid neemt beslissingen die raken aan het belang van het kind.
• We blijven pleiten voor een contextuele blik op kinderen en jongeren en vragen Vlaanderen om kinderrechten contextueel te blijven benaderen. Kinderen en jongeren zijn afhankelijk van de kansen die ze in hun omgeving vinden. Anticipeert de omgeving te weinig op hun noden en schuift ze te snel de individuele verantwoordelijkheid als oorzaak van maatschappelijke kwetsbaarheid naar voren? Dan komen hun rechten in het gedrang en negeert de omgeving haar eigen impact op de ontwikkeling en het welzijn van het kind.
• We kijken uit naar het decreet rechtspositie van de leerling op school. Elk jaar krijgt onze Klachtenlijn nieuwe klachten over onderwijs. We geloven dat een duidelijke rechtspositie een verschil kan maken. We verwachten dat het decreet naast een collectieve ook een individuele invulling geeft aan het recht op participatie op school.
• Vlaanderen zet nog altijd te weinig in op vertaling van het recht op informatie naar specifieke contexten waarin kinderen zitten. Kinderen die voor een situatie of beslissing staan met een duidelijke impact op hun leven, willen weten wat er gaat gebeuren. Ze willen vragen kunnen stellen. Ze willen dat er echt naar hen geluisterd wordt, dat professionals vriendelijk zijn en dat ze begrijpelijke informatie krijgen.
• We roepen Vlaanderen op om een van zijn belangrijkste strategische doelstellingen uit het VJP niet te vergeten: ‘meer maatschappelijk engagement voor jongeren’. We hopen dat Vlaanderen blijft investeren in bemiddeling en overleg. Bemiddeling drukt meer engagement tegenover jongeren uit dan administratieve sancties.
• We vragen Vlaanderen om te blijven zoeken naar oplossingen voor de problemen van kinderen in de jeugdhulp, ook al leverde de Vlaamse overheid al veel inspanningen. Klachten bij onze Klachtenlijn leggen jaar na jaar dezelfde knelpunten bloot. Kinderen en ouders met behoefte aan zorg krijgen te weinig duiding over en inspraak in de zorg. Minderjarigen die gespecialiseerde zorg of een combinatie van hulpverleningsvormen nodig hebben, blijven vaak in de kou staan. Kinderen en gezinnen die ambulante zorg nodig hebben, ervaren tekorten in en aan die zorg.